differences
Door: nienke
03 November 2008 | Malediven, Malé
Op de boot leven wij en de bemanning in twee totaal verschillende werelden. Voor hen is de omgeving steeds hetzelfde; de azuurblauwe Indische oceaan met de ondertussen zo bekende idyllische eilandjes verandert vrijwel niet en hun huis vaart mee waar ze ook naartoe gaan. Het is soms moeilijk te bedenken dat de prachtige veranderlijke en mysterieuze onderwaterwereld geen plaats heeft in hun bestaan. Vis wordt gevangen om van te leven en er wordt alleen met een duikbril onder water gekeken om de boot te repareren of inktvisjes te vangen die gebruikt worden als aas. Op het moment dat ik filmpjes van de afgelopen duik aan het bewerken ben op de computer staan ze dan ook vol belangstelling over mijn schouder mee te kijken. Een gapende parelmurene zorgt voor een pittige discussie; Is dat een vis? Een slang? Kan je dat eten?. Mijn uitleg dat het een soort aal is die ’s nachts op visjes jaagt wordt met argwanende ogen ontvangen. Ik denk dat ze zich gewoon afvragen hoe zo’n raar beest smaakt. Bij de haaien klinkt er luid gejuich; deze herkennen ze wel van de zeldzame keren dat ze er eentje aan de haak sloegen.
Manta roggen zijn een ander verhaal. Ze kennen de schimmen en zien de tipjes van de vleugels door het wateroppervlak breken als deze dieren zich tegoed doen aan het plankton tijdens uitgaande stroming. Ze hebben echter nog nooit de zuigvissen gezien die lui meeliften met dit enorme gevaarte, de sierlijkheid waarmee ze zich zonder moeite door de stroming verplaatsen en de plotselinge schokken die door het lichaam gaan als ze worden gebeten door een nep-schoonmaakvisje. Deze kleine oplichtertjes doen alsof ze schoonmaakvisjes zijn zodat de manta zijn meest kwetsbare plekjes voor ze openzet. In plaats van het verwijderen van parasieten zoeken ze een lekker mals stukje vlees uit om daar vervolgens zonder genade een hap uit te nemen. Kennelijk geldt ook hier; wie mooi wilt zijn, moet pijn leiden.
De samenwerkingsverbanden zijn al helemaal onmogelijk uit te leggen. Nemo, de alom bekende anemoonvis die ongevoelig is voor de krachtige netelcellen van de anemoon welke iedere andere vis zouden verlammen, vindt hier een heerlijk huisje in ruil voor bescherming tegen invloeden van buitenaf. De kleine goby en de bulldozergarnaal leven samen in een klein holletje in het zand waarbij eerstgenoemde waarschuwt voor gevaar en de laatste het holletje openhoudt. De murene vindt zijn eigen electrische tandenborstel in de poetsgarnaal, die op zijn beurt zo zijn voedsel bij elkaar sprokkelt. De heremietkreeft die zichzelf maar kaal en onbeschut voelt zal het eerste het beste dak boven zijn hoofd accepteren. Of dit een aftandse halve mossel is of een prachtig gevormde schelp van een Tijger Kauri, het zal hem niet kunnen schelen.
Dat we ´s avonds laat in het donker gewapend met lampen het water inspringen is voor hen helemaal een raadsel. Dat we vervolgens slapende papegaaivissen in hun zelfgemaakte slijmcocon tegenkomen, jagende octopussen die de meest mooie kleuren en vormen aannemen of dat ons hart iedere keer een slag overslaat bij het zien van 2 groene oogjes die duiden op jagende witpuntrifhaaien, om dát uit te leggen hebben we nog wel een aantal weekjes nodig..
Manta roggen zijn een ander verhaal. Ze kennen de schimmen en zien de tipjes van de vleugels door het wateroppervlak breken als deze dieren zich tegoed doen aan het plankton tijdens uitgaande stroming. Ze hebben echter nog nooit de zuigvissen gezien die lui meeliften met dit enorme gevaarte, de sierlijkheid waarmee ze zich zonder moeite door de stroming verplaatsen en de plotselinge schokken die door het lichaam gaan als ze worden gebeten door een nep-schoonmaakvisje. Deze kleine oplichtertjes doen alsof ze schoonmaakvisjes zijn zodat de manta zijn meest kwetsbare plekjes voor ze openzet. In plaats van het verwijderen van parasieten zoeken ze een lekker mals stukje vlees uit om daar vervolgens zonder genade een hap uit te nemen. Kennelijk geldt ook hier; wie mooi wilt zijn, moet pijn leiden.
De samenwerkingsverbanden zijn al helemaal onmogelijk uit te leggen. Nemo, de alom bekende anemoonvis die ongevoelig is voor de krachtige netelcellen van de anemoon welke iedere andere vis zouden verlammen, vindt hier een heerlijk huisje in ruil voor bescherming tegen invloeden van buitenaf. De kleine goby en de bulldozergarnaal leven samen in een klein holletje in het zand waarbij eerstgenoemde waarschuwt voor gevaar en de laatste het holletje openhoudt. De murene vindt zijn eigen electrische tandenborstel in de poetsgarnaal, die op zijn beurt zo zijn voedsel bij elkaar sprokkelt. De heremietkreeft die zichzelf maar kaal en onbeschut voelt zal het eerste het beste dak boven zijn hoofd accepteren. Of dit een aftandse halve mossel is of een prachtig gevormde schelp van een Tijger Kauri, het zal hem niet kunnen schelen.
Dat we ´s avonds laat in het donker gewapend met lampen het water inspringen is voor hen helemaal een raadsel. Dat we vervolgens slapende papegaaivissen in hun zelfgemaakte slijmcocon tegenkomen, jagende octopussen die de meest mooie kleuren en vormen aannemen of dat ons hart iedere keer een slag overslaat bij het zien van 2 groene oogjes die duiden op jagende witpuntrifhaaien, om dát uit te leggen hebben we nog wel een aantal weekjes nodig..
-
03 November 2008 - 11:09
Mama:
....toch lukt het je weer om mij wel mee te nemen in jouw onderwaterwereld....en de tegenstellingen met de bovenwaterwereld weer eens scherp te maken!
heel bijzonder om daar eens uitgebreider bij stil te staan!
liefs, mama
-
03 November 2008 - 11:15
Edwin:
Moet geweldig voelen om in die prachtige onderwaterwereld te kunnen vertoeven. Dank voor het verhaal foto's/video; kan ik even meegenieten.
(is je bijnaam nu "duikstekje"?) -
03 November 2008 - 11:24
Camille:
Ben jaloers hoor!
Mooie verhaaltjes, volhouden en succes met de oren. -
03 November 2008 - 11:38
Iris:
Wauw, ziet er gaaf uit hoor! Prachtig... Geniet ervan en groetjes aan Bas! Liefs Ies -
03 November 2008 - 15:01
Btje:
Mooie foto's!!! met je verhaal erbij kan je zo een duikpromotiebureau beginnen. -
03 November 2008 - 15:10
As:
Wat een mooie foto's!!
Nu begin ik een beetje de lol van het duiken te begrijpen. Ik mis al die beesten als ik steeds maar bezig ben met mn buoyancy... dat beestje wat met zn koppie uit dat ding komt is leuk!
liefs van as -
04 November 2008 - 01:59
Marcie And Jan:
Wonderful story. Every time you manage to make us feel one with your experiences. -
04 November 2008 - 10:36
Papa:
kan zelfs je mooie verhalen en fotos zien vanuit Wenen airport, gecancelde vlucht vanwege mist.Moet nog door naar Luxemburg maar dat zien we wel. Kus. -
06 November 2008 - 16:31
Michelle:
Blenny is vet schattig!!! En Nemo kijkt wel een beetje boos, bas moet de volgende keer dus maar wat aardiger zijn.
Kus :) -
09 November 2008 - 19:40
Marijke Voet:
He Nienke,
Wat een mooie site heb je!
Na een fantastische duiksafari op de Blauwe Dolfijn, kan ik nog nagenieten dankzij jouw verhalen!Groetjes. -
15 November 2008 - 14:18
Nijmegen Jos:
Nienke wat geniet ik van je mooieverhalen,er valt voor mij nog heel wat te leren van deze onderwaterwereld.
Lieve groetjes Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
